September 2024
“Waarom luistert Sam zo goed naar jou?
Die vraag had ik niet aan zien komen. Dit is wat er gebeurde:”
Alle kindjes lopen via de schooldeur naar buiten. Daar komt ie… een stralend mannetje met twinkelende oogjes. Hij kijkt me aan en glimlacht. Ik smelt een beetje vanbinnen want dit is mijn vrije lieve zoontje Sam.
‘Hey mama’,
‘Hey liefie’, en ik krijg een dikke knuffel.
Sam huppelt lekker het gangetje in en dat is oké, want ik weet dat hij niet zomaar de drukke straat op zal rennen.
Een moeder loopt met me mee en haar zoontje schiet alle kanten op en Sam rent gezellig mee. Zijn vriendje moet komen om naar huis te gaan maar hij luistert niet. Ze roept en ze vraagt en probeert hem mee te trekken maar hij wilt niet en rent weg. Er wordt geroepen en licht gedreigd…
“Als je nu niet gelijk komt niet zet ik je thuis op je kamer… 1… 2… 3…!” en weg rent hij weer…
Sam komt naar mij toe en zegt:
‘hey mama’
‘hey liefie, alles goed?’
‘Ja hoor mama’ en hij brabbelt lekker verder en ik vraag:
‘Zullen we lekker naar huis gaan? Wil je … nog uitzwaaien?
‘ja dat is goed’
Waarom luistert Sam zo goed naar jou? Vraagt ze mij opeens. Want Sam staat gewoon rustig bij
mij.
Ik ben een beetje verbaasd en ik denkt bij mezelf, ja waarom is dat? Ik vertelde haar dat Sam niet hoeft te luisteren naar mij, we communiceren gewoon met elkaar. Ik vraag hem dingen en hij mij en dat gaat als vanzelf. Ik geef grenzen aan, laat hem vrij en als iets niet oke is zeg ik nee en leg ik uit waarom. Als er dan een reactie is met emotie is dat helemaal oke.
IK bedenk me dat het veel meer is dan dat alleen. Ook hoe ik met emoties omga, hoe ik communiceer, hoe ik voor mezelf zorg, hoe ik met zijn vader omga en anderen. Hij leert van mij.
Dus mijn taak als moeder zijnde begint in mezelf.
En toen popte het weer op: Alles wat ik heel, heel ik ook voor hem.
Sam en ik lopen lekker kletsend naar huis, samen en gezellig.
‘Kunnen we al oversteken meneer de oversteekregelaar?’
‘Yes we kunnen mama!‘
‘Helemaal top!’
Jezelf zijn is niet altijd makkelijk. Zo deed ik vroeger veel zoals het hoorde, maar dat wilde ik niet, het ging me steeds meer tegen staan en als ik dan mijn eigen plan trok werd ik raar aangekeken.
Ik wil mezelf kunnen zijn, die laagjes afpellen van alle conditioneringen en terug naar wie ik ben. Daarom werk ik altijd aan mezelf, en wil ik Sam meegeven dat hij zichzelf mag zijn en vrij mag zijn om zijn eigen leven te ontdekken.
Ik weet hoe alleen ik me heb gevoeld en daarom wil ik er juist zijn voor Sam. Want als ik kan reguleren en verbinding heb met mezelf, dan heb ik dat ook met hem. Hij stemt letterlijk op mij af qua energie en zenuwstelsel, hij ziet en voelt alles. Dus ik ben het voorbeeld, dus ik wil hem ook meegeven dat ik er ben voor hem, omdat ik er ben voor mezelf. En als ik zo vrij in mezelf kan zijn, dan kan hij dat ook en kan ik hem daar ook helemaal vrij in laten.
Sam staat op zijn eigen benen omdat ik dat sta, want ik kon dat vroeger niet.
Daarom vertel ik dit!
Omdat het gewoon zo anders kan dan we gewend zijn. Gewoon gezellig en vrij in jezelf en met je kids. Genieten en op mindere momenten er ook kunnen zijn voor jezelf en kids, hulp vragen en elkaar helpen. Samen! En dat is wat je bij mij leert in mijn programma. Wie ben jij, wat wil jij, hoe heel je, wat zijn je patronen en hoe alles wat jij doet in jezelf invloed heeft op je kinderen, relaties, werk… op alles om je heen.
Liefs,
Yvonne van Alphen
