Voel jij je wel eens alleen als moeder? Dat je bij jezelf denkt, jeetje… ik hou van mijn kids, maar wat een reis en wie ben ik zelf ook alweer? Wat een veranderingen in jezelf hè, hormonen, emoties, maar ook praktisch in je leven. Liefde, zorg, extra was en veel verantwoording. Misschien ergens een stemmetje in je hoofd van ‘ja, maar hier heb ik zelf voor gekozen’. Heel goed dat is zeker waar, maar… jij bent er zelf ook nog!
Maak je wel eens tijd vrij voor jezelf of ben je alleen maar bezig met zorgen voor je kids, partner, huisdieren, de was, huis, werk en ga zo maar door?
Mij verstikte dat al snel. Nadat Sam geboren werd, kon ik nog helemaal niet genieten. Ik voelde me matjes en er kwam zoveel op me af. Na een lange bevalling van 24 uur, 1.5 liter bloedverlies overviel me een hoop. Ik blokkeerde van de hoeveelheid veranderingen, emoties en vooral ook wat er vanuit de moederlijke voorouderlijn naar boven kwam aan triggers om geheeld te worden. Zeker het eerste jaar. Nu weet ik van mezelf dat ik altijd een sneltrein ben en iedereen voorbij vlieg en processen vol aanga en daar doorheen knal. Heeft soms voordelen haha, maar dat is mijn manier. Daar heb ik ook weer van geleerd. Ik ben niet bang voor mijn verleden en ‘donkere’ trauma stukken. Ik heb het altijd veel spannender gevonden om gewoon normaal te leven, en ook liefde te leren ontvangen. Maar wat er vrij kwam toen ik moeder werd had ik me van te voren niet kunnen voorstellen. Het grootse cadeau wat ik heb mogen ontvangen van mezelf en Sam ♥
Pijn vanuit ouderlijn
Mocht je dat nog niet weten… op het moment dat je moeder wordt, gaat er en soort van poort open… nouja, het voelde meer als een grote sloot van ‘shit’ wat nog niet geheeld was in de familielijn. Ik zag beelden van vroeger en voelde hoe het was voor mijn moeder toen ik baby was. In die eerste jaren kwam vooral de moederlijn naar voren. Pas daarna de vaderlijn. Dat was mijn ervaring, dat kan ook verschillen.
Ik vond het heel spannend om alles alleen te doen, waarin ik me ook al alleen voelde en mocht leren groeien in het moederschap. Wat was het taai en bijzonder. Door dat aan te gaan kan ik nu op een bewuste manier genieten van het moeder zijn. En ook bewust omgaan met Sam zodat hij zijn emoties leert reguleren en ik mijn shit niet op hem projecteer. Hij mag zichzelf zijn, open en vrij. Zonder dat ik mijn invloed op hem uitoefen omdat ik tegen dingen aanloop in mijn leven. Die horen bij mij, en door aan mezelf te werken en te helen, heel ik voor hem ook.
En tuurlijk gaat hij zijn eigen uitdagingen krijgen in dit leven. Hij staat met een been in de maatschappij en met een been thuis waar hij leert hoe het ook anders kan dan zoals het hoort en zoals wij opgevoed zijn. Hier ook weer geen oordeel naar ouders en opvoeders. We doen allemaal wat we kunnen en we doen ons best.
We hebben allemaal niet geleerd om te gaan met emoties, met pijn, veranderingen. En we leerden ook niet hoe we onze pijn niet op anderen hoeven te projecteren.
Je bent nooit te oud om te leren!
Maar je bent nooit te oud om te leren! Bewustwording komt in vlagen en op jouw eigen tijd. En of je nou 25 bent of 75, maakt allemaal niet uit! Alles wat je in jezelf heelt, heel je voor je hele familielijn en jouw kids. En ook profiteert jouw partner daarvan en de fijne mensen om je heen.
Mijn grootse reden om pijn niet weg te stoppen!
Mijn grootse go om mezelf te helen, is omdat ik Sam en anderen niet wens hoe ik me in mijn leven gevoeld heb. Alleen, erg op mijn mannelijke energie om te overleven. Om aan de kant geveegd te worden, pleasen en mezelf als vuil te laten behandelen. Hier was ik zelf bij en het leerde me alles! Ik leerde mezelf zijn, grenzen te stellen, schijt te hebben aan wat anderen vinden (zonder oordeel!), lief te hebben en in mijn eigen zachtheid te zakken. Ik wens voor jou ook de reis naar jezelf toe, zodat je je vrij voelt en ook liefde kan ontvangen van lieve mensen om je heen. Dat je niet alles alleen hoeft te doen, zoals ik ooit dacht! Dat je opstaat en het leven voelt met een warm gevoel in je hart, dat je geen stress hebt en kan genieten van jezelf en je kinderen. Dat je naar je kids kijkt en voelt, ze mogen zijn wie ze zijn want ik hou mijn eigen shit bij mezelf en ik heel.
En alles wat ik in mezelf kan helen, waardoor Sam zich gezien en gehoord voelt, doe ik! Ik vrij en hij vrij!
En tuurlijk hebben we ervaringen op ons pad nodig om te kunnen leren. Dat gaat Sam ook krijgen. Het gaat erom dat dat er juist mag zijn met alle emoties en processen. In deze tijd waarin ik bewust ben van mezelf en mijn leven, mag ik daarin doorpakken voor mezelf en Sam. En dat ook delen met jou.
Ik ben er voor mezelf waar ik kan en waar ik er kan zijn voor Sam, ben ik er voor hem!
#bewustouderschap ♥
Liefs,
Yvonne van Alphen
