Maar dat is zo lang geleden.. waarom heeft dat nu invloed?
Ik hoor haar stem, vol emotie. Ze loopt vast en weet niet waar te beginnen. ‘Het lijkt wel of het me nooit lukt’, zegt ze en ‘het is zo’n knagend gevoel in mijn maag. Kan ik dit wel?’, huilt ze.
‘Het blijft me maar achtervolgen en ik weet niet meer wat ik moet doen.’
Ik leef zo met haar mee, ik weet als geen ander hoe dit voelt, alsof je nergens bij hoort, alsof het je nooit gaat lukken, en wat precies moet lukken weet je ook niet. Het voelt zo alleen op de wereld en was er maar iemand die mij begreep.
Niet gezien worden
Weet je wat er gebeurt als je vroeger als kind niet gezien werd, niet gehoord werd, alleen achtergelaten werd, dat papa en mama altijd werken waren. Dat er niemand was waar je kon huilen, lachen, je verhaal kon delen. Weet je wat er dan gebeurt in de toekomst?
Dan krijg je last van:
- verslavingen
- please-gedrag
- constant goedkeuring van anderen zoeken
- Wanneer jij iets bedorven eet (heden), krijg je buikpijn in de toekomst
- Wanneer jij van je fiets valt, let je de volgende keer beter op
- Wanneer jij door iemand afgewezen wordt, vraag je jezelf de volgende keer af wat anders kan
Dit geldt dus bij alles in jouw hele leven. Van vroeger tot nu. En gelukkig kun je er wat mee doen, zodat je jezelf weer goed voelt in het hier en nu.
Het lukt maar niet
Hij zei: ja, dan loop ik op de universiteit en dan zie ik die professoren en dan denk ik: dat wil ik ook! Maar het lijkt wel of dat iedere keer net niet lukt. Ik dacht bij mezelf: ja, zo voelde ik dit ook altijd. Het voelde een soort van ongrijpbaar of niet weggelegd voor mij.
Totdat ik aan mezelf ging werken en me ging realiseren dat die behoefte aan goedkeuring van vroeger komt. En dat ik ging leren dat ik mijn eigen leven mag bepalen en zelf mag gaan leren ontdekken wat ik wil, wat ik leuk vind. Zonder goedkeuring van anderen, zonder please-gedrag. En dat gaat stap voor stap uit je systeem als je bewust daaraan werkt. Triggers houden nooit op, lessen houden nooit op en gelukkig was ik niet alleen…
Eerst opruimen, dan toekomst maken
In mijn praktijk zie ik ook al die mensen die zoveel dingen van vroeger maar meezeulen naar de toekomst. En je kan een toekomst creëren vanuit het hier en nu, maar niet als je nog allemaal blokken, stenen en rugzakken meeneemt van vroeger. Pas als je dat heelt, kun je toekomst maken.
Dat gevoel van ‘ik red het niet’, ‘ik kan het niet’, ‘het lijkt wel of het me steeds niet lukt’, dat elastiek wat dan aan je zit te trekken (want waarschijnlijk wil je ook heel graag presteren om maar die goedkeuring te krijgen en zet je de druk op jezelf), dat gaat dan losser. En je kunt het ook doorknippen, maar dan kun je best wel een pittige reactie krijgen in je hele centrale zenuwstelsel. Maar dat elastiek gaat vanzelf steeds losser, totdat het van je afvalt.
Elastiek losser maken
Dat elastiek losser maken, doe je door in het moment te voelen wat er aangediend wordt aan triggers. De stukken van vroeger, dus ook herinneringen, die op dat moment komen. Als je je daar bewust van bent, dan valt het hele stuk van ‘ik kan het niet’, ‘ik moet iets presteren’ of ‘ik wil het zoals zij’ weg. Dan zak je in je eigen lichaam, in je rust, dan kalmeert je centrale zenuwstelsel. Dat trauma van vroeger, waardoor je dus gaat vechten, vluchten, bevriezen, of pleasen, dat wordt rustiger. Pas als jouw centrale zenuwstelsel tot rust komt, dan krijg je ruimte, want dan gaat het helen. En dan krijg je nieuwe ruimte om dus zelf te kunnen gaan invullen wat jij wilt in jouw leven.
Innerlijk kind
Dat kleine meisje in jou of die kleine jongen, bestaat nog steeds. En wil zo graag gezien en gehoord worden en dat kan! Neem hem of haar mee, kijk ze aan en voel wat je toen nodig had. Geef en deel dat met heel je hart in dat moment. Zo geef je jezelf waar je altijd al naar verlangde.
Innerlijk kind oefening:
- Sluit je ogen en adem 5 keer heel diep in en uit, onderin je buik
- Voel je hoofd, nek, schouders, borst, rug, buik, bekken, bovenbenen, knieën, onderbenen en je voeten. Je zakt helemaal in jezelf
- Voel jouw lichaam helemaal, alles wat je voelt mag er zijn, je bent veilig
- Denk aan een herinnering van vroeger en ga daar naar toe als volwassene
- Vraag je kleine zelf wat ze nodig heeft, knuffel hem of haar en geef wat ze nodig heeft
- Pak hem of haar bij de hand en zeg, ik ben bij je, je bent niet meer alleen
- Voel en ervaar wat dat met je doet
- Neem hem of haar mee naar het hier en nu en blijf samen
- Adem weer 5 keer diep in en uit en open rustig je ogen
Vind je dit lastig? Laten we samen een innerlijk kind oefening doen, neem hier contact met me op.
Liefs,
Yvonne van Alphen
