Ik zat bij de dokter waar ik eigenlijk nooit kom, wat al niet goed voelde omdat ik helemaal niet van medicijnen en kortzichtigheid in symptoombestrijding hou. Ik dacht wat doe ik hier, maar ik voelde me wanhopig op zoek naar hulp. Ik kon twee uur per dag functioneren...
Ik zie de pijn in haar ogen, zoekende, maar waarnaar weet ze niet. Ik voel een eenzaam gevoel bij haar en de behoefte om zich niet meer alleen te voelen. Ze vraagt zich af wat ze hier komt doen en waarom ze zo anders is dan de mensen om haar heen. Wie is ze...
Nog even door, dacht ze bij zichzelf. Kan nog best, want ja het moet af. Elke dag holde ze door en door. Ze was moe, uitgeblust, haar lichaam gaf signalen van zere benen, zere nek, hoofdpijn, maar ze moest nog even door. Door tot waar wist ze eigenlijk niet, waar was...
Ze kan er niks mee, help! Wat moet ze nu doen? Help! Hoe kan zoiets simpels nou zoveel impact hebben. Ze voelt zich alleen, ze wil om zich heen grijpen, iets vasthouden en dat kan niet.Ze gaat projecteren, mensen bellen. De energie stijgt en ze kan geen kant op.Hoe...
Ze rent, ze zucht. Haar ademhaling zit hoog in haar keel en ze hapt nog net niet naar adem. Buiten adem is ze wel van zichzelf. Ze moet de kinderen doen, het huis, koken, de hond uitlaten, werken, en oh ja waar is de tijd voor haarzelf gebleven?En het gekke is dat...
Ze heeft zo veel gegeven en staat voor iedereen klaar, maar het leven overvalt haar op het moment. In de ochtend opstaan is een hele klus, want ze moet eerst zelf uit bed rollen en daarnaast lopen er nog twee lieve kids die naar school moeten. Diepe zucht.Van haar man...
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we ervan uit dat je ermee instemt.Ok
